~amaran: entri ini panjang. gambar pulak ciput. sekian.~
pernah ke bile kite tgk cerite ke ape ke andaanda akan kate 'oh cliche'. haa. mesti penah kan. sape x penah mesti tak taw ape bende cliche tu. gi carik dalam kamus sane. kalau x carik loser. malam tadi tido lambat. lambat tak lambatla. sempat lah tgk roomate aku tido bangun tido bangun dan segale bende dy wat untuk tido sambil aku tgk satu cerita yang masya-Allah cliche. haha. dalam blog tulis Masya-Allah. depan roomate. cakap @#$%^&* cliche. haha. mane boley mencarut dalam blog. ~~pfft.
macam biaselah bende cliche ni senang didapati dimane-mane saje tidak kirelah dipasaraye berdekatan atau pon di pasar malam terdekat. kalau bukak tv skng ni. x jumpe bende cliche memamg x sah.
situasi pertama
drama melayu.
lelaki anak orang kaye masuk u bawak keter mewah bawak laju-laju parking dengan cara bergaya campak kunci dekat sape ntah dekat tepi dy (x terkenal sebab x ensem sgt. besela tu) pastu tarik cermin mate hitam sambil sengih dekat awek gedikgatal tepi tu. lepas tu ade pulak perempuan yang miskin datang dari kampung pakai baju kurung selebet jek tapi konon ade natural beauty gitulah kan. kat kampung tu rumah buruk macam nak roboh. rumah xde dapur gas. rumah xde tv. rumah xde toilet (betola dy x penah tunjuk). sumenye xdelah. yang ade tido dalam kelambu pakai lampu minyak tanah atas tikar mengkuang. haa yang macam tu la. dy punye miskin. macamlah duduk kampung terus TNB tak bagi letrik lansung. jumpe pastu jatuh cinte. haa beselah mak lelaki kaye aka datin rosnah (bukan name sebenar) mesti dah ade org lain nak dijodohkan dekat anak lelaki dy tu. yang bapaknye beselah watak dy memang memerlukan kemampuan beliau untuk buat rilek. lepas tu cerite pon tunggang terbalik pung pang pung pang. eh tibetibe datin rosnah koma atau kene strok lepas tu diorg pon kawen.
*haish cliche*
situasi kedua
drama indonesia
bese situasi lebih kurang drama melayu cuma tambah lah dalam 130 episod lagi. haa yang ni ibarat kisah x penah habes. sentiase mekar dalam jiwe penonton. hah. memang mekar betol. mane x mekar. dah x reti nak habes ceritenye. beselah hero akan mati hidup balik. pekak. bute. cacat. mati hidup balik. pekak bute. ade penyakit membawe maut. sembuh. bute. pekak. lumpuh. suruh heroin kahwin lain. rebut balik heroin. bute lagi. pekak pulak. akhirnye kaye dan kahwin dengan heroin. tu tak termasuk pulak yang ditambah dengan peri biru kuning hijau pink segale bagai. tu baru hero. bile heroin. mesti miskin tahap kesian giler. tu mesti ade daddy issue. yelah bapak kaki judi. bapak jual anak. bapak x ensem. eh betul taw. selalu bapak heroin mesti huduh. bapak keje susahkan hidup anak. bapak sekse anak. kalau pasal heroin semue yang jahat mesti mule dengan bapak. lepastu bile dah bercinte dengan hero. mesti ade perempuan yang lagi cantik kaye jahat yang syok dekat hero. lepas tu mulelah episod heroin kene sekse dengan perempuan jahat pulak. mulemule kene sekse dengan bapak lepastu perempuan jahat mane ntah. beselah dah name pon heroin. huisshh sanggup jek harungi segale cabaran dan dugaan kene sekse macam mane pon ok jek. maybe sebab dah bese kene sekse kot. akhirnye dapat jugak kawen dengan hero. akhirnye lah kan. tibetibe mak mertue pulak masuk campur. haa sekse ni paling berat sekali. anak kene culikla. mak mertua letak racunla. suruh kemas satu rumah la. bapak mertua? macam bese. wat rilek.
*oh cliche*
situasi ketiga
drama korea
haa yang ni. mesti ramai anakanak muda yang terkinja kinja. x kirelah perempuan lelaki gay. semua terkinje-kinjelah tgk lelaki hensem. dah. dah x payah nak cover kate x suke. pling x banyak siket mesti suke punye. macam aku tak taw. ok. haa kalau pasal drama korea. mesti ade 2 hero 2 heroin. haa tu mesti ade. perjalanan kitaran hubungan tu mesti macam ni. hero pertame mesti suke heroin kedue tapi heroin kedue suke hero kedua dimane hero kedua sure mesti suke heroin pertame dimane heroin pertame dah last nak abeh cerite baru lah terkedek-kedek nak mengaku yang dy syok dekat hero pertame. haa tu dia. banyak songeh. banyak drama. yela. puas dah dok ngelak sane. ngelak sini. dah lastlast bru nak ngaku. kalau ngaku dari awal kan senang. tapi tula cerite korea. mesti macam tu punye.
*so cliche*
bapak aku selalu cakap kalau cerite tu x buat cmtu x jadi ceritelah kan. haha. yup. and aku pulak selalu pikey. there's alway a reson for cliched things to be cliche in the first place. atau orang melayu cakap, bende tu kalau nak cliche mesti ade sebab. so people. hidup memang dipenuhi cliche. so pade sape yang suke buat drama murah nangis x tentu pasal. tuduh sane tuduh sini. x puas hati sane x puas hati sini. emo sane emo sini. sudahlah weh. cube jalani hidup dengan care yang paling unik. jangan hidup care orang x bertamadun. haha. aku bersyarah. sampah. anyway. habes dekat sini. sekian
footnote: kalau hidup ko dah penuh dengan drama. sile jadi pelakon utama. jangan jadi pelokon kesian yang keje nak buat drama murahh. sekian
No comments:
Post a Comment